Częstotliwość wypłaty wynagrodzenia zleceniobiorcy

Firma zamierza zawrzeć umowę zlecenia z osobą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę przez inny podmiot. Zlecenie ma być realizowane wyłącznie przez 3 miesiące. Czy zleceniodawca może wypłacić zleceniobiorcy wynagrodzenie pod koniec trwania umowy, tj. po zrealizowaniu jej przedmiotu?

Przy zawieraniu umowy zlecenia strony mogą kierować się zasadą swobody umów. Co do zasady, zatem jej warunki, w tym wysokość i zasady wypłaty wynagrodzenia, są zależne od ich woli. Możliwość zapłaty całej ustalonej kwoty dopiero po zakończeniu umowy została jednak ustawowo ograniczona.

Umowę zlecenia reguluje Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Stosownie do art. 734 § 1 K.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jej zawarcie może nastąpić w dowolnej formie.

Przedmiotem zlecenia są czynności prawne rozumiane jako czynności prawa materialnego (np. zawarcie umowy najmu), a także czynności procesowe. Często zdarza się, że strony określają zawiązywaną umowę jako zlecenie, mimo że jej przedmiotem jest wykonanie czynności faktycznych. W takim przypadku jednak mamy do czynienia z umową o świadczenie usług. W myśl art. 750 K.c. do tego typu umów, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Zgodnie z art. 735 § 1 K.c., jeżeli z umowy ani okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. W sytuacji gdy nie ma obowiązującej taryfy, a nie umówiono się o wysokość wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające wykonanej pracy.

Jak już to zostało podniesione, odpłatność zlecenia jest objęta zasadą swobody umów. Przywołana fundamentalna zasada prawa kontraktów nie jest jednak nieograniczona. Umowa nie może być bowiem sprzeczna z obowiązującymi przepisami, zasadami współżycia społecznego oraz właściwością stosunku.

Swoboda w zakresie ustalenia wysokości wynagrodzenia i zasad jego wypłaty zleceniobiorcy (bądź usługodawcy) została ograniczona przez ustawę o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 ze zm.). Przy zawieraniu umowy z osobą fizyczną niewykonującą działalności gospodarczej bądź osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą zarejestrowaną w RP albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, która nie zatrudnia pracowników lub nie zawiera umów ze zleceniobiorcami, wysokość wynagrodzenia powinna być ustalona w umowie w taki sposób, aby wysokość wynagrodzenia za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług nie była niższa niż wysokość minimalnej stawki godzinowej ustalonej zgodnie z ustawą. Obecnie stawka ta wynosi 28,10 zł.

W przypadku gdy wysokość wynagrodzenia ustalonego w umowie nie zapewnia przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi otrzymania za każdą godzinę wykonania zlecenia lub świadczenia usług wynagrodzenia w wysokości co najmniej minimalnej stawki godzinowej, przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi przysługuje wynagrodzenie w wysokości obliczonej z uwzględnieniem minimalnej stawki godzinowej. Wypłaty wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki godzinowej należy dokonywać w formie pieniężnej.

Kwestia częstotliwości wypłaty została uregulowana w art. 8a ust. 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku umów zawartych na czas dłuższy niż miesiąc, wypłaty wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki godzinowej dokonuje się co najmniej raz w miesiącu. W konsekwencji w przypadku zatrudniania na podstawie umowy zlecenia osoby fizycznej objętej ochroną ustawy, wypłata wynagrodzenia nie może nastąpić po jej wykonaniu, chyba że została zawarta na czas nie dłuższy niż miesiąc.